La Meute

Na 19xBXL verwelkomt Les Halles opnieuw het t.r.a.n.s.i.t.s.c.a.p.e duo Pierre Larauza + Emmanuelle Vincent met hun nieuwe creatie: La meute.

“Onze samenlevingen wissen onze levende lichamen uit ten gunste van representatie door middel van beelden. Onze vergeten, vernietigde lichamen verdwijnen in het tumult van het kapitalisme. Ik geloof in het lichaam als instrument voor sociale transformatie en revolte, een middel voor collectieve en individuele emancipatie. Communiceren via non-verbale middelen, via adem en stilte, stelt ons in staat te horen wat dringend is en te handelen als levende wezens.
Ik ben getekend door onze relatie als levende wezens met de andere wezens om ons heen, door onze manieren om de aarde te bewonen en samen te leven met deze andere levensvormen. Het is belangrijk dat mensen zich afvragen hoe moeilijk het is om de status van anderen te erkennen als bewoners van de aarde, die zelf uitputbaar en uitgeput is door de suprematie van de mensheid. Ik vraag me af hoe we kunnen leven met het feit dat we leven; hoe we de ruimte “territorium” kunnen delen, accepteren om ruimte te maken, onszelf kunnen temmen en laten temmen?” E. V

La meute is een choreografische, geluids- en visuele voorstelling over de kracht van samenzijn. Het is een ode aan het collectieve lichaam, aan onze dierlijke lichamen die opstaan, rechtop staan en zich uitspreken. 
De roedel is een sociaal pact dat pleit voor emancipatie om onszelf te bevrijden van gevangenschap en domesticatie; om een innerlijke reis te herontdekken, weg van vertrouwde herkenningspunten, structureel geweld en de conventies die door de maatschappij worden opgelegd. We moeten begrijpen hoe dringend het is om te leven, of liever nog, om te handelen alsof we leven. Om te ademen door de poriën van ons hele lichaam. Om ons te verenigen met het gemeenschappelijke lichaam van een roedel. Het collectief in het centrum. 
De roedel is een sociaal pact dat pleit voor emancipatie om onszelf te bevrijden van gevangenschap en domesticatie; om een innerlijke weg te herontdekken buiten de bekende oriëntatiepunten, het structurele geweld en de conventies die door de maatschappij worden opgelegd. We moeten begrijpen hoe dringend het is om te leven, of liever nog, om te handelen alsof we leven. Om te ademen door de poriën van ons hele lichaam. Om ons te verenigen met het gemeenschappelijke lichaam van een roedel. Het collectief in het centrum. 

Als vrouw die campagne voert voor een meer samenhangende samenleving, zag ik in de hiërarchische structuur van wolven een sprankje hoop in de constructie van andere sociale beelden en een voorstel om op een andere manier een thuis te maken. Ik plaats mezelf buiten de heteronormativiteit - als een reeks normen die één enkel, ideaal en superieur model van leven in de samenleving neerzetten - omdat het in strijd is met mijn bredere, meer omvattende opvatting van het thuis. Voor mij bestaat een thuis, een roedel, uit alle liefdes die ik deel, of ze nu romantisch of vriendschappelijk van aard zijn, en met inbegrip van alle noties van het levende. Ik denk dat we de manier waarop we campagne voeren, leven, consumeren, gezinnen stichten, samen oud worden en, uiteindelijk, voor elkaar zorgen, opnieuw moeten uitvinden.

Als onderdeel van deze nieuwe creatie zijn we samen met mijn partner Pierre Larauza wolven gaan observeren in het Białowieża National Forest, een beschermd Werelderfgoedgebied, waar 5 roedels leven. Onze tracking en stalking vond plaats in een bijzonder gespannen politieke context.

In juni 2022 richtte Polen, getekend door een grenscrisis met Wit-Rusland, een anti-migrantenmuur op in het bosmassief. De 5,5 meter hoge muur van beton, staal en prikkeldraad, ongeveer 187 km lang, is uitgerust met sensoren en bewegingsdetectoren. De natuurkenners en ecologen die verantwoordelijk zijn voor het Nationaal Park klagen dat het natuurlijke karakter van het gebied is veranderd en dat het oost-west verkeer voor bruine beren, wolven, lynxen en andere diersoorten wordt geblokkeerd. De Poolse regering beweert dat ze heeft gezorgd voor doorgangen voor grote zoogdieren. Maar volgens migrantenhulporganisaties worden deze “dienstpoorten” in feite gebruikt om migranten terug te sturen die erin geslaagd zijn de grens met Wit-Rusland over te steken. Het bos van Białowieża lijkt dus een wetteloze zone waar de Poolse autoriteiten in strijd met het internationaal recht handelen. In 2021 kondigde president Duda de noodtoestand af in de regio Białowieża, waardoor journalisten, humanitaire ngo's, de Verenigde Naties en Frontex, de grenspolitie van de Europese Unie, uit het gebied geweerd werden. De Poolse regering jaagt in het bos op migranten die proberen over te steken en op ngo-activisten die hen helpen. Op 12 juli 2024 vaardigde de Poolse regering een abjecte wet uit die de strijdkrachten het recht geeft om straffeloos iedereen te doden die hen in gevaar brengt.

Ook de jacht op wolven, tot nu toe beschermd onder het Verdrag van Bern inzake het behoud van wilde dieren en planten en hun natuurlijk leefmilieu in Europa, staat weer volop in de belangstelling. Op woensdag 25 september 2024 zijn de lidstaten van de Europese Unie overeengekomen om aan te dringen op een herziening van de beschermingsstatus van wolven zoals vastgelegd in het Verdrag van Bern. Het “afschieten van wolven” zou kunnen worden toegestaan als de wolf als een bedreiging wordt beschouwd. 

Jachtvergunningen voor bannelingen. Vergunning om te doden.
Jachtvergunningen voor wolven. Vergunning tot doden. 

Menselijk of niet-menselijk dier, wie moet er bang zijn?

Concept, chorégraphie et performance : Emmanuelle Vincent |Direction artistique et dramaturgique : Pierre Larauza et Emmanuelle Vincent | Scénographie et regard chorégraphique : Pierre Larauza | Matériel chorégraphique développé en collaboration avec les performeureuses : Adèle Bourret, Quentin Chaveriat, Marianne Chargois, Mathieu Dufourg |Création sonore et performance live : Summer Satana | Création lumière : Grégory Rivoux | Technicien arts textiles : Marian Eeckhout | Vidéo : Pierre Larauza | Montage vidéo : Thy Nguyên Truong Minh et Emmanuelle Vincent | Conseillère dramaturgique : Marianne Chargois | Assistant.es scénographiques : Malik Benkahla et Delce Roux | Régie générale : Eliott Janon | Régie plateau : Grigory Collomb | Conseiller en sonorisation : Serge Payen | Construction : Karl Autrique | Diffusion & médiation : Manon André Caminita | Production & administration : Sílvia Gutiérrez Kirchner | Stagiaires assistant.es chorégraphiques : Noah Rolland, Agathe Juvenez | Renforts production : Kathleen Franck et Karolina Szablowska | Spécialistes du loup : Fabian Brugmann et Adam Busko | Production : transitscape asbl | Coproduction : Les Halles de Schaerbeek, Charleroi Danse. La Coop asbl et Shelter Prod, avec le soutien de taxshelter.be, ING et du tax-shelter du gouvernement fédéral belge.

Avec le soutien de : le BAMP, Central, Studio Thor. Avec l'aide de la Fédération Wallonie-Bruxelles - Direction de la danse, Wallonie-Bruxelles Théâtre/Danse, la Commune d’Ixelles et la Cocof.